W środę 7 stycznia doszło do zamachu w redakcji francuskiego tygodnika "Charlie Hedbo". Zginęło wówczas 12 osób, w tym głównych rysowników pisma. Następnego dnia zaatakowano sklep z koszerną żywnością w Paryżu. W trakcie akcji policji zginęli zarówno porywacze jak i kilku zakładników. Równocześnie w tym czasie pod Paryżem ukrywali się zabójcy satyryków z tygodnika "Charlie Hedbo". Tak interesujący dla mediów temat jak atak terrorystyczny to nie lada gratka. Chyba w sobotę 10 stycznia w Dzień Dobry TVN był wywiad z młodym paryżaninem, który zapytany o swoje wrażenia z tych ostatnich ciężkich dni z uśmiechem na ustach powiedział, że cieszy się, że "wymierzono sprawiedliwość" zabijając islamskich terrorystów. Zmroziło mnie to już w zupełności..
Znajdujemy się w Europie, w tak zwanym "cywilizowanym, zachodnim świecie", a nadal wyznajemy archaiczne prawo "oko za oko, ząb za ząb"?!
Usłyszałam też kilka opinii, w tym od zagorzałych katolików, że rysownicy z tygodnika Charliego zasłużyli sobie na swój los... A gdzie miłosierdzie, współczucie, szacunek dla życia...? To straszna tragedia, że zginęli dziennikarze. To straszna tragedia, że młodzi muzułmanie w imię religii odebrali komuś i stracili swoje życie. Stali się oni tym samym męczennikami jihadu i teraz będą wzorcem dla nowych rekrutów w tej świętej wojnie. Znowu ktoś poniesie ofiarę na ołtarzu wiary, czy wyznawanych wartości. Ale czy to służy czemuś dobremu, tak naprawdę?
I tak wyznając Kodeks Hammurabiego "człowiek uczyni cały świat ślepym i bezzębnym"... Pocieszam się jednak, cytując dalej za Mahatmą Ghandi: "Kiedy rozpaczam, przypominam sobie z historii, że prawda i miłość zawsze wygrywa. Że byli tyrani i mordercy, którzy wydali się przez długi czas niezwyciężeni, ale w końcu zawsze upadali. Pomyśl o tym. Myśl o tym zawsze."
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz
Drogi Czytelniku - dzięki odwiedziny!
Jeśli chcesz skomentuj, polub, udostępnij.